اسراف در مراسم ازدواج

اسراف در مراسم ازدواج

اسراف در مراسم ازدواج

اسراف در مراسم ازدواج

یکی از موانع ازدواج، اسراف و تبذیرهایی است که در مجالس عقد و عروسی و مقدمات مربوط به آن می شود:

از مهریه های سنگین با صدها سکه بهار آزادی یا املاک و مستغلات گران قیمت گرفته تا سفره های عقد پرخرج، انواع غذاها، تالارهای گران قیمت، دسته گل های متعدد، جهیزیه های سنگین، خریدهای سنگین طلا و زیور آلات، لباس های فاخر برای عروس و داماد و خویشان آن ها و خریدهای زاید دیگر، که باعث شده هزینه ازدواج بالا رود. ریشه همه این ها را می توان در چشم و هم چشمی و خودنمایی و تظاهر یافت و آتشی را برافروخته که پدران و مادران و دختران و پسران در آن می سوزند.

دختران و پسرانی که این گونه مراسم را می بینند یا از آن ها مطلع می شوند و قدرت تأمین چنین هزینه های هنگفتی را ندارند چه کنند؟
متأسفانه اکنون این اسراف و تبذیرها به صورت یک رقابت درآمده و سبب شده که سن ازدواج بالا رود و جوانانی که نیاز به ازدواج دارند و شدیداً تحت فشارند ناچارند بسوزند و بسازند یا به اعصاب خود، فشار آورند و به ضعف اعصاب مبتلا شوند و احیاناً به انحرافات جنسی کشیده شوند.
نمی دانم به کجا می رویم و تا کی به این مسابقات و رقابت ها و چشم و هم چشمی ها ادامه خواهیم داد؟ مراسم ازدواج های ما نه با شرع و دین سازگار است و نه با عقل و تجدّد و روشنفکری. اسلام مردم را از مسابقه در ازدیاد مهر و اسراف و تبذیر در کارهای دیگر نهی می کند. سیره پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام سادگی بوده است. شما در کشورهای خارجی هم، چنین تشریفاتی را مشاهده نمی کنید، در کشورهای اروپایی نه مهریه ای در کار است و نه جهیزیه ای و دختران و پسران با کمال سادگی ازدواج می کنند.
من خودم در یکی از سفرها از یک خانواده جوان انگلیسی دیدار داشتم و از نزدیک سادگی آن ها را مشاهده کردم.
ازدواج، یک نیاز طبیعی همانند آب و غذاست و تشریفات زاید و ولخرجی از لوازم آن نیست. کاش خیراندیشان و خردمندان جامعه، درصددِ حل این مشکل برمی آمدند. به نظر من قابل حل است، اما نیاز به همکاری همه اقشار مردم دارد. باید فرهنگ سادگی را در بین مردم ترویج کرد و از تجمل گرایی و اسراف و تبذیر شدیداً جلوگیری کرد. در راه مبارزه با این مشکل اجتماعی لازم است همه دست اندرکاران همکاری کنند:
صدا و سیما،
روزنامه ها و مجلات،
گویندگان و نویسندگان،
خطبا و منبری ها،
ائمه جمعه
باید کار را شروع کرد.
باید از طبقات بالا، ثروت مندان، دانشمندان و مسئولان شروع شود.
آنان گرچه امکان برگزاری چنین مراسم سنگینی را دارند ولی باید برای جلوگیری از رقابت ها و چشم و هم چشمی ها و برای رضای خدا و به منظور رعایت حال افرادِ بی بضاعت و کم درآمد، که متأسفانه قشر وسیعی از ملت ما را تشکیل می دهند، از تجملات بپرهیزند، مهریه ها و جهیزیه ها را کم کنند و به حد معقولی برسانند و مراسم ازدواج را با سادگی برگزار نمایید.
دختران و پسرانِ جوان هم از این تجملات چشم بپوشند و در جوانی که بهترین سنین و مناسب ترین زمان هاست ازدواج کنند و در کانون گرم خانواده آرامش یابند.
مطالعه کتاب:
http://www.ibrahimamini.com/home/node/879

اسراف در مراسم ازدواج

یکی از موانع ازدواج، اسراف و تبذیرهایی است که در مجالس عقد و عروسی و مقدمات مربوط به آن می شود: از مهریه های سنگین با صدها سکه بهار آزادی یا املاک و مستغلات گران قیمت گرفته تا سفره های عقد پرخرج، انواع غذاها، تالارهای گران قیمت، دسته گل های متعدد، جهیزیه های سنگین، خریدهای سنگین طلا و زیور آلات، لباس های فاخر برای عروس و داماد و خویشان آن ها و خریدهای زاید دیگر، که باعث شده هزینه ازدواج بالا رود. ریشه همه این ها را می توان در چشم و هم چشمی و خودنمایی و تظاهر یافت و آتشی را برافروخته که پدران و مادران و دختران و پسران در آن می سوزند.
دختران و پسرانی که این گونه مراسم را می بینند یا از آن ها مطلع می شوند و قدرت تأمین چنین هزینه های هنگفتی را ندارند چه کنند؟
متأسفانه اکنون این اسراف و تبذیرها به صورت یک رقابت درآمده و سبب شده که سن ازدواج بالا رود و جوانانی که نیاز به ازدواج دارند و شدیداً تحت فشارند ناچارند بسوزند و بسازند یا به اعصاب خود، فشار آورند و به ضعف اعصاب مبتلا شوند و احیاناً به انحرافات جنسی کشیده شوند.
نمی دانم به کجا می رویم و تا کی به این مسابقات و رقابت ها و چشم و هم چشمی ها ادامه خواهیم داد؟ مراسم ازدواج های ما نه با شرع و دین سازگار است و نه با عقل و تجدّد و روشنفکری. اسلام مردم را از مسابقه در ازدیاد مهر و اسراف و تبذیر در کارهای دیگر نهی می کند. سیره پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام سادگی بوده است. شما در کشورهای خارجی هم، چنین تشریفاتی را مشاهده نمی کنید، در کشورهای اروپایی نه مهریه ای در کار است و نه جهیزیه ای و دختران و پسران با کمال سادگی ازدواج می کنند.
من خودم در یکی از سفرها از یک خانواده جوان انگلیسی دیدار داشتم و از نزدیک سادگی آن ها را مشاهده کردم.
ازدواج، یک نیاز طبیعی همانند آب و غذاست و تشریفات زاید و ولخرجی از لوازم آن نیست. کاش خیراندیشان و خردمندان جامعه، درصددِ حل این مشکل برمی آمدند. به نظر من قابل حل است، اما نیاز به همکاری همه اقشار مردم دارد. باید فرهنگ سادگی را در بین مردم ترویج کرد و از تجمل گرایی و اسراف و تبذیر شدیداً جلوگیری کرد. در راه مبارزه با این مشکل اجتماعی لازم است همه دست اندرکاران همکاری کنند:
صدا و سیما،
روزنامه ها و مجلات،
گویندگان و نویسندگان،
خطبا و منبری ها،
ائمه جمعه
باید کار را شروع کرد.
باید از طبقات بالا، ثروت مندان، دانشمندان و مسئولان شروع شود.
آنان گرچه امکان برگزاری چنین مراسم سنگینی را دارند ولی باید برای جلوگیری از رقابت ها و چشم و هم چشمی ها و برای رضای خدا و به منظور رعایت حال افرادِ بی بضاعت و کم درآمد، که متأسفانه قشر وسیعی از ملت ما را تشکیل می دهند، از تجملات بپرهیزند، مهریه ها و جهیزیه ها را کم کنند و به حد معقولی برسانند و مراسم ازدواج را با سادگی برگزار نمایید.
دختران و پسرانِ جوان هم از این تجملات چشم بپوشند و در جوانی که بهترین سنین و مناسب ترین زمان هاست ازدواج کنند و در کانون گرم خانواده آرامش یابند.
مطالعه کتاب:
http://www.ibrahimamini.com/home/node/879

پی نوشت :
ابراهیم امینی، ازدواج، موانع و راه حل‏ها، ص۱۳۵

پی نوشت :
ابراهیم امینی، ازدواج، موانع و راه حل‏ها، ص۱۳۵