تنبیه بدنی ممنوع
مردی در حضور امیرالمؤمنین (ع) در مورد تربیت فرزند خود شکایت کرد. حضرت فرمودند: «فرزندت را نزن، برای تأدیبش از او قهر کن، اما قهرت را طولانی مکن».
برخی از آثار منفی تنبیه جسمی عبارتند از:
۱-تحقیر شخصیت؛ ۲- ایجاد روحیه تسلیم پذیری (توسری خوری)؛ ۳- ایجاد کینه در برابر فرد تنبیه کننده؛ ۴- ترس و اضطراب؛ ۵- از بین رفتن اعتماد به نفس؛ ۶-ایجاد روحیه زورگوئی و یاغیگری؛ ۷- مهارت در انجام جرم (یعنی: والدین با تنبیه بدنی به کودک میآموزند که در ارتکاب عمل خلاف، دقت بیشتری داشته باشد تا تنبیه نشود)؛ ۸- بی اعتمادی به والدین؛ ۹- عدم امنیت؛ ۱۰- دروغ گوئی؛۱۱- پنهانی و درونی شدن رفتار اشتباه.
از تنبیه غیربدنی نیز باید به حدّ ضرورت بعد از طی مراحل سازنده دیگر استفاده کرد.
برای تنبیه سازنده و کارآمد، شرایط و ویژگیهایی گفته شده است که به مهمترین آنها اشاره میکنیم:
۱- تنبیه باید با نوع خطا و شدت آن متناسب باشد.
۲- هدف از تنبیه، نباید فرونشاندن خشم و عقده گشائی والدین باشد؛ بلکه باید برای اصلاح رفتار کودک صورت گیرد.
۳- علت تنبیه باید برای کودک مشخص باشد.
۴- کودک نباید احساس کند که چون خطایش به شما ضرر رسانده، او را تنبیه میکنید.
۵- در تنبیه و توبیخ، بایست فعل و رفتار او مورد نظر قرار گیرد، نه خودِ او.
۶- در تنبیه، باید عمدی و غیرعمدی بودن خطای کودک مدنظر باشد.
۷- تنبیه نباید همراه با رسوائی خطاکار باشد و در مقابل دیگران انجام شود.
۸- تنبیه باید بی درنگ و پس از انجام خطا صورت گیرد.[۱]
پی نوشت :
۱- سایت راسخون