دسته : احادیث اهلبیت

«اسباب محبت» حضرت امام صادق (ع): ثَلاثَهٌ تُورِثُ المَحَبَّهَ ، الدِّینُ و التِّواضُعُ و البَذل؛ تحف العقول، ص ۳۱۵  سه چیز محبّت مى آورد ،

«حقیقت خوشبختی و بدبختی» حضرت امام علی (ع): إنَّ حَقیقَهَ السَّعادَهِ أن یُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالسَّعادَهِ و إنَّ حَقیقَهَ الشَّقاءِ أن یُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالشَّقاءِ؛

«بدبخت واقعی» حضرت رسول اکرم (ص): الشَّقِیِّ مَن خَرَجَ عَنهُ هذَا الشَّهرُ ولَم یُغفَر ذُنوبُهُ؛ مراقبات ماه رمضان، ج۱، ص۴۸، ح۲۸  بدبخت واقعى کسى است

«عاقبت خوش» حضرت رسول اکرم (ص): من صام رَمَضانَ وخَتَمَهُ بِصَدَقَهٍ وغَدا إلَى الْمُصَلّى بِغُسلٍ رَجَعَ مَغفُوراً لَهُ؛ شهر الله فی الکتاب و السنّه، ص

« عید سعید فطر » حضرت امام رضا (ع): إنَّما جُعِلَ یَومُ الفِطرِ العِیدَ لِیَکونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعا یَجتَمِعُونَ فیهِ و یَبرُزونَ لِلّهِ فَیُمَجِّدُونَهُ عَلى ما

«نیکی به خانواده» حضرت امام صادق (ع): حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهْلِ بَیْتِهِ زیدَ فى رِزْقِهِ؛ الدعوات ، ص ۱۲۷  هر کس به شایستگى در حقّ

«همنشین بسیار بد» حضرت امام علی (ع): بِئسَ القَرینُ الغَضَبُ، یُبدِى الْمَعائِبَ وَیُدْنِى الشَّرَّ وَیُباعِدُ الخَیْرَ؛ غررالحکم، ج۳، ص ۲۵۷، ح۴۴۱۷  خشم هم‏نشین بسیار بدى

«ننگ و عذاب دروغگو» حضرت امام علی (ع): اَلکَذِبُ فِى العاجِلَهِ عارٌ وَ فِى الآجِلَهِ عَذابُ النّارِ؛ غررالحکم، ج ۲، ص ۳۱، ح ۱۷۰۸  دروغ

«نشانه های شرافت» حضرت امام علی (ع): ذُو الشَّرَفِ لا تُبطِرُهُ مَنزِلَهٌ نالَها و إن عَظُمَت کَالجَبَلِ الَّذی لا تُزَعزِعُهُ الرِّیاحُ وَالدَّنِیُّ یُبطِرُهُ أدنى مَنزِلَهٍ

«گفتارنیک و کارنیک» حضرت امام علی (ع): قُولُوا الخَیرَ تُعرَفُوا بِهِ وَاعمَلُوا الخَیرَ تَکُونُوا مِن أهلِهِ؛ کافی،ج۲،ص۲۲۵  سخن نیک بگویید تا بدان شناخته شوید و

«جمعه و صلوات» حضرت امام صادق (ع): ما من عمل یوَمَ الجُمُعَهِ أفضَلَ مِنَ الصَّلاهِ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ؛ الخصال، ص ۳۹۴  در روز جمعه

«درمان گناه» حضرت امام علی (ع): الذُّنوبُ الدّاءُ وَالدَّواءُ الاستِغفارُ وَالشِّفاءُ أن لاتَعودَ؛ غررالحکم ،ص۱۰۳  گناه بیمارى است و داروى آن استغفار و درمانش بازنگشتن

«بزرگی و کوچکی گناه» حضرت رسول اکرم (ص): ما کَبیرَهٌ بِکَبیرَهٍ مَعَ الاِستِغفارِ ، ولا صَغیرَهٌ بِصَغیرَهٍ مَعَ الإِصرارِ؛ نهج الذکر (با ترجمه)، ح ۲۵۹۵

«مایه پنددیگران» حضرت امام علی (ع): من لم یَتَّعِظْ بِالنّاسِ وَعَظَ اللّه ُ النّاسَ بهِ؛ میزان الحکمه، ح ۲۲۱۹۱  هر که از مردم پند نگیرد،